Πέρασε ένας χρόνος... σαν σήμερα 3 Δεκέμβρη έφυγε ο μπαρμπα-Σταύρος

...με τον μεγάλο αδελφό του Διονύση στο Ελληνικό...

Ένας χρόνος πέρασε με την απουσία σου αγαπημένε μας πατέρα, που λίγους μήνες μετά ήρθε να σε βρει και η κυρά-Αθηνά... ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει...

ΜΕΡΟΣ 1ο

Χθες Πέμπτη πατέρα, βρεθήκαμε όλοι μαζί στο σπίτι στην Καρύταινα, και θυμηθήκαμε τα παλιά αγνατεύοντας το Κάστρο και κάτι πρόβατα στου Μποβέτι. Πάντα έκανες σχέδια για το σπίτι στο χωριό και σκεπτόσουνα μια επιστροφή σου στα παλιά σου "λημέρια" όπως τα έλεγες. Οι βόλτες σου στο παζάρι και τα ποτηράκια που πίνατε με τους φίλους και γνωστούς αλλά και συγγενείς όπως τον μπαρμπά-Κώστα τον Γιαννακά από το Βέλγιο.

Η απόλυσή σου από τον ελληνικό στρατό και η επιστροφή σου από τα Γιάννενα όταν αποφάσισες να παντρευτείς και να νοικοκυρευθείς. Έτσι από το Μουλάτσι βρέθηκες παντρεμένος με την θυγατέρα του μπάρμπα-Πέτρου του Τσαρμπού την πανέμορφη και λεβέντισσα Αθηνά. Χρόνια περιφερόμενος τσαγκάρης (Αρκαδία αλλά και Λακωνία και Μεσσηνία) -μια τέχνη που έμαθες κοντά στον συγχωρεμένο γαμπρό σου Αργύρη Λαγοδήμο που είχε πάρει γυναίκα την αδελφή σου Καλή, στην Ζάκυνθο.

Έτσι κουτσά στραβά άνοιξες στο παζάρι ένα τσαγκάρικο με πέντε πρόκες ένα σφυρί και δυο τανάλιες, πήρες δέρματα και σόλες και άρχισες να μπαλώνεις τα υποδήματα των Καρυτινών...

Λεφτά δεν υπήρχαν και έτσι το "βερεσέ" πήγαινε καπνός από τους πελάτες.... μέχρι που τελειώσανε τα υλικά (προκάκια, σόλες κ.ά.) και άρχισαν τα προβλήματα επιβίωσης.

Στο μεταξύ είχε έρθει και το πρώτο παιδί ο Παναγιωτάκης και λίγο μετά ο Πέτρος. Η ανάγκη για γάλα για τα παιδιά λύθηκε με μια κατσικούλα και με πέντε κότες για φρέσκα αυγά... Και ένα κουτάβι ο Λέων να φυλάει τις κότες από τις αλεπούδες που τις βάλανε στο μάτι...

Έτσι πέρασαν τα πρώτα σου χρόνια στην δύσκολη δεκαετία του '50.

Αιωνία σου η Μνήμη αγαπημένε και λατρευτέ μας πατέρα...

-------------

* Στο επόμενο σημείωμα για σένα πατέρα, θα αναφερθούμε στο μαντολίνο που έφτιαξες και έπαιζες ζακυνθινές καντάδες...